Analiza "Kobiety Rubensa" Wisławy Szymborskiej



Kobiety Rubensa Jest to jeden z wierszy W. Szymborskiej poświęconych sztuce (po¬chodzi z t. Sól z 1962 r.). Prezentuje on zarazem model człowieka ba¬roku. Konwencja, styl, tematyka malarstwa Rubensa odpowiadają za¬interesowaniom i preferencjom epoki. Barok kojarzy się tu z bujną zmysłową erotyką, rozlewną w kształtach cielesnością, chęcią zapo¬mnienia o przemijaniu i śmierci. Bohaterki malarskich wizji Rubensa to Waligórzanki, żeńska fauna. Ich charakterystyka sprowadza się do ukazania wyglądu zewnętrznego w aspekcie funkcji pełnionych w alkowie. Są otyłe, rozdynione, nadmierne i określone jako tłuste dania miłosne. Kobiety epoki baro¬ku odbiegają urodą od poprzedniczek (Wygnanki stylu. Żebra przeli¬czone, // ptasia natura stop i dłoni.), wręcz obowiązuje je obfitość kształtów wyeksponowana w nagości lub zaledwie namiastce ubioru. Podmiot liryczny wyraźnie opowiada się przeciwko tak pojętej zmysłowości i erotyce. Bohaterki malarskich dzieł zostają tu ożywione, by jeszcze bardziej pogłębić wrażenie ich cielesności. Jest ona ich istotą. Poetycki opis eksponuje określenia zaczerpnięte z biologii: [...] śpią z otwartymi ustami. Źrenice ich uciekły w głąb i penetrują do wnętrza gruczołów, Z których się drożdże sączą w krew. W technice kontrastu (ulubiony środek artystyczny baroku) poetka zestawia modelki Rubensa z delikatnymi, szczupłymi, subtelnymi kobietami średniowiecza, które (również ożywione) cichutko umknęły po nie zamalowanej stronie płótna. Dla nich nie ma miejsca w siedemnastym wieku. Zmienił się styl bycia i tematyka malarstwa, teraz fa¬scynujące są inne modelki i sposób ich przedstawiania. Odmienne jest również ich otoczenie i nastrój obrazu: Albowiem nawet niebo jest wypukłe, wypukli aniołowie i wypukły bóg – Febus wąsaty, który na spoconym rumaku wjeżdża do wrzącej alkowy. Wiersz jest poetycką refleksją o sztuce baroku, ale i o tym, czego ona unika. Od nie zamalowanej strony płótna widać wyraźnie, czego i malarstwu Rubensa brak, jakich obrazów mistrz się wystrzega, czym podszyta jest jego sztuka. Zmysłowość kryje lęk przed śmiercią. I choć angeliczne postaci sióstr „drugich” funkcjonują poza kadrem malar¬skim, rozpoznajemy pierwsze oznaki umierania, atrybuty rozkładu i ni¬szczenia: źrenice uciekające w głąb ciała, fermentującą krew, rzężenie śpiących. Wiersze Szymborskiej dowodzą ważnej prawidłowości: poet¬ka odbiera widzialny świat ekscentrycznie, uwzględniając nie tyle śro¬dek, ile peryferie, przesuwając wzrok na sam skraj kadru.10 Utwór składa się z siedmiu cząstek o zróżnicowanej liczbie we¬rsów (od trzech do siedmiu). Refleksja o malarstwie barokowym zo¬stała ujęta w system wiersza wolnego, białego (bezrymowego). Poza wskazanym już kontrastem można tu odnaleźć oznaki ożywienia plastycznej wizji malarza. Bohaterki liryczne ukazane są poprzez szereg skojarzeń sugerujących ich pulchność i erotyzm. Poruszenie malar¬skiego obrazu wiąże się z nagromadzeniem czasowników w stronie czynnej, np. Córy baroku. Tyje ciasto w dzieży, parują łaźnie, rumienią się wina, cwałują niebem prosięta obłoków, rżą trąby na fizyczny alarm. Kobiety baroku i średniowiecza zostały ukazane jako element stale zmieniającej się mody i stylu. Kolejne epoki mają swoje preferencje i upodobania. Autorka chętnie używa peryfrazy, np. rżą trąby na fizyczny alarm, metafory, m.in. tłuste dania miłosne, wyliczenia – np. różne epoki (wiek trzynasty, dwudziesty, siedemnasty) i kolejne wizje kobiet w sztuce. Tematykę malarstwa Rubensa oddaje słownictwo o wyra¬źnych walorach zmysłowych, np. nagie, tyje, parują, na spoconym ru¬maku, do wrzącej alkowy oraz wyrazy oddające kształty, krągłości, wypukłości.

Analiza "Kobiety Rubensa" Wisławy Szymborskiej

Materiały

Czas powstania odrodzenia Odrodzenie pojawiło się we Włoszech w XIV wieku i trwało do początku XVI wieku. W innych krajach Europy, w tym w Polsce, II poł XV wieku i cały XVI do lat 30-tych XVII wieku. Głównymi przyczynami rozwoju Renesansu we Włoszech były: osłabienie cesarstwa i papiestwa oraz bogacenie się mieszczaństwa wskutek rozwoju rzemiosła, przemysłu i handlu. Bo...

"Człowiek nie może żyć bez milości" - rozwiń myśl Jana Pawła II na podstawie literatury i własnych przemyśleń Cóż to jest miłość? Definicji może być wiele i każdy to uczucie rozumie inaczej. Jest to coś więcej niż szacunek, podziw czy namiętność, coś, co pozwala dzielić uczucia drugiej osoby – jej radość, smutek, rozkosz czy rozpacz. Potrzeba miłości tkwi głęboko w każdym z nas. Gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile, czujemy si...

Symbolizm w poezji Jana Kasprowicza \"Krzak dzikiej róży\" jest to mały 4 częściowy zbiorek z roku 1898. Sonety te można uważać za wyraz zainteresowania Kasprowicza Tatrami. Cel poety był inny, głębszy. Dwa pojęcia: krzak dzikiej róży i limba pełnią rolę symboli. Pierwszy z nich lęka się burzy - \"skromnie do zimnej tuli się ściany\". Losy róży odnoszą się więc do losów człowieka....

Stanisław Wyspiański - życie i twórczość Stanisław Wyspiański – informacje biograficzne Autor Wesela, Nocy listopadowej, Wyzwolenia i wielu innych dramatów, znanych bywalcom polskich teatrów (a także sporej liczby sztuk mało grywanych), związany był ze sceną nie tylko ze względu na charakter swojej twórczości. Nie tylko projektował scenografię, malował portrety aktorów w ic...

Żywioł epicki, język, ludowość w III cz. "Dziadów" Mickiewicza Żywioł epicki, język, ludowość Synkretyzm rodzajowy III cz. Dziadów wprowadza charakterystyczną dla dramatu romantycznego niespójność poszczególnych fragmentów dzieła. Wśród partii lirycznych i dramatycznych można odnaleźć epickie, które przeważają w utworze. Taki podział jest oczywiście uproszczony – wzajemne uzupełnianie się i prze...

"Konrad Wallenrod" jako powieść poetycka z dziejów litewskich i pruskich “Konrad Wallenrod. Powieść poetycka z dziejów litewskich i pruskich”. Adama Mickiewicza “Konrad Wallenrod” jest poematem, który zapoczątkował w historii literatury okres, w którym: • problematyka narodowa i sprawy związane z walką o niepodległość wysunęły się na plan pierwszy, • literatura stała się n...

Literatura współczesna - podsumowanie epoki Podsumowanie Charakterystyka literatury współczesnej skłania do wniosków, iż jest to twórczość niezwykle bogata gatunkowo i tematycznie. Zawiera w swoim dorobku dzieła poetyckie, prozatorskie i dramatyczne kolejnych pokoleń twórców, których nie da się ująć w jednobrzmiące ramy ideowe po roku 1956. Nie ma bowiem jednego dominującego prądu artyst...

Co to są powtórzenia brzmieniowe? Powtórzenia brzmieniowe - wielokrotne wystąpienie tego samego elementu brzmieniowego języka w obrębie określonego odcinka wypowiedzi. strofy (zwrotki) - powtarzający się w utworze zespół wersów ułożony w stałym porządku rymowym, rytmicznym i graficznym. Można wyróżnić strofy o stałym wzorcu metrycznym (strofa izometryczna); rytm - występująca ...